Ons gebouw
Wat aan de instituering vooraf ging.
In het voorjaar van 1959 werden de eerste weekdiensten gehouden in Spijkenisse onder toezicht van de Christelijke Gereformeerde Kerk van Zuidland. Tijdens een kerkenraadsvergadering van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Zuidland op 18 oktober 1959 werd voorgesteld om iemand uit Spijkenisse te benoemen tot diaken. Deze kon zo speciaal de zaken aangaande het kerkelijke leven van de leden in Spijkenisse behartigen. In de diensten die toen in Spijkenisse werden gehouden was steeds een ouderling en een diaken aanwezig namens de kerkenraad van Zuidland. Deze kerk kreeg vanaf die datum Spijkenisse als een station onder haar verantwoording.
Er werd vanaf die tijd voorlopig eenmaal op een zondag kerk gehouden in Spijkenisse. De eerste kerkdienst in de week werd gehouden op maandagavond 6 april 1959 in het gebouw van het Leger des Heils aan de Molenlaan. Deze dienst werd geleid door ds. M.C. Tanis, toen predikant in Middelharnis. Hij was toen ook consulent van Zuidland. Hij preekte over 1 Petrus 1: 3 en 4.
Het comfort in het gebouw van het Leger des Heils was niet geweldig. Er stond een klein kacheltje voor in het zaaltje. Dat had tot gevolg dat er voorin mensen zaten met een rood hoofd van de warmte en achterin mensen met koude voeten. Besloten werd om naar een andere lokaliteit uit te zien. Dat werd gevonden in een lokaal van de Christelijke Basisschool aan de Zijlstraat. De inrichting bestond uit banken die afkomstig waren van de Christelijke Gereformeerde Kerk van Papendrecht. Er was zelfs een preekstoel waar de onderbouw van afgezaagd moest worden. Dit was de eerste ruimte voor samenkomsten die geheel tot onze beschikking stond. De diensten in de week begonnen om 19.30 uur en gelet op de omstandigheden van vervoer e.d. ging er nogal eens iets mis. Zo ging er ook iets mis met een predikant die op 29 januari 1960 in een avonddienst zou voorgaan. De dominee moest afgehaald worden van de tramhalte, die toen nog reed van en naar Rotterdam. Het bleek dat iedereen uitstapte behalve iemand die op een dominee leek. De volgende tram werd tegemoet gereden met de auto van een ouderling. Doch alles zonder resultaat. Er was die avond dus geen dominee. De kerkgangers moesten op de hoogte gebracht worden. De kerkdienst ging die avond niet door. De kerkgangers dachten echter niet: “Geen kerkdienst, dan ook geen collecte”. Ze stopten de ambtsdrager die bij de deur stond toch wat geld toe. Er bleek een bedrag van 120 gulden op deze wijze bij elkaar gebracht te zijn. Iets om stil van te worden. Bij nadere informatie bleek dat de predikant ds. E.Venema van Zwijndrecht, een uur vroeger was aangekomen dan afgesproken was en toen hij niemand zag die hem afhaalde is hij per kerende tram weer naar huis gegaan.
Op woensdag 29 december 1959 werd de eerste dienst gehouden in de oude school aan de Zijlstraat. Helaas moest op 4 juli 1960 die lokaliteit door ons ontruimd worden. Op 10 juli 1960 werden wij wederom gastvrij ontvangen in het gebouw van het Leger des Heils aan de Molenlaan. Het was door Gods goedheid dat we iedere zondag en op een avond in de week een kerkdienst konden houden. Er was veel begrip bij de kerkgangers. Er was een onderlinge liefdeband en men nam de vele ongemakken vaak voor lief om de verkondiging van Gods Woord te horen. Tijdens een leesdienst waren er 35 à 40 mensen in de kerk en als er een predikant voorging waren er 60 à 70 mensen in de kerk.
Tot februari 1962 werden de kerkdiensten gehouden in het gebouwtje van het Leger des Heils. Eind februari 1962 was de Gereformeerde Ontmoetingskerk afgebouwd. Besloten werd om van de mogelijkheid gebruik te maken de grote zaal te huren. Ook was er in die periode een voorziening nodig van een organist om op het geschonken harmonium de dienst te begeleiden, wat lang niet eenvoudig was. Er was voldoende medewerking van de gemeente maar een geringe kennis van de organist. De organist moest vanwege zijn gebrekkige gezichtsvermogen het psalmbriefje bijna ondersteboven houden om de psalmen te kunnen aflezen. Soms was het noodzakelijk om de wijs voor te neuriën of moest iets worden gewijzigd, wat bij een predikant niet altijd goed overkwam, maar de gemeente was zeer verdraagzaam en bereid om de organist te volgen op wat voor wijze het ook ging. In november 1965 verhuisden we naar gebouw “De Repelaar”. In mei 1967 werd het gebouw “De Stede” aan de Willemshoevelaan in gebruik genomen. Het duurde niet lang of de ruimte in “De Stede” werd te klein. Voor de tweede keer konden we kerkdiensten houden in de Gereformeerde Ontmoetingskerk. Al spoedig bleek daar grote problemen te ontstaan. De predikant was slecht te verstaan in die grote ruimte met die hoge muren. Ook de huur was vrij hoog. Besloten werd om te gaan verhuizen naar de aula van de “Oranjeschool”.